واسه فراموش کردنت باید به چی عادت کنم

تنهاییامو بعد از این باقلب کی قیمت کنم

یاران به خدا بی وفایی نکنید

با عاشق دلخسته جدایی نکنید

یا باهم بمانید تا آخر

یا ازاول آشنایی نکنید

نمی دونم چرا بااینکه

می دونم

ازآن من نخواهی  بود

چراباتاروپود جان برایت خانه می سازم

اگر مُردن سزای عاشقان است

برای مُردنم هر شب دعا کن

رفته ام من سالها از خاطرات این وآنِِ

یک سراغ ساده ام ازمن نمی گیرد کسی

شانه های عاشقان گر تکیه گاه اشکهاست

پس چرا بر شانه ام اشکی نمی ریزد کسی

ای عشق مدد کن که به سامان برسیم

چون مزرعه تشنه به باران برسیم

یامن برسم به یار یایار به من

یاهردو بمیریم وبه پایان برسیم

می نویسم (د ی د ا ر)

تواگر بی من و دلتنگ منی

یک به یک فاصله هارا بردار