سکوت مرگ
کاش همانطور که از شکستن تکه ای شیشه بر میگردی و نگاهش میکنیوقتی دل مرا شکستی ، یکبار بر میگشتیفقط نیم نگاهی میکردی . . .
تو روزگار رفته ببین چی سهم ما شداز عاشقی تباهیاز زندگی مصیبتاز دوستی شکستواز سادگی خیانت . . .
با تو بودن خیلی وقته که گذشتهبی تو بودن مثل مهر سرنوشتهحالا اسم تو را هی زمزمه کردنواسه من نه تو میشه نه فرقی داره . . .
تا که بودیم ، نبودیم کسی / کشت ما را غم بی هم نفسیتا که خفتیم همه بیدار شدند / تا که مردیم همگی یار شدندقدر آن شیشه بدانید که هست / نه در آن لحظه که افتاد و شکست . 
