این دو یکی نیست … اشتباه نشود !!!
عشق همان دوست داشتن نیست .
عشق رویائی است و دوست داشتن دنیائی .
دوست داشتن با عشق مقایسه نمی شود که اگر بشود از بین خواهد رفت .
عشق خلقت خداست و دوست داشتن خلقت عقل و دل انسان …
عشق همچون خدا یکی است و برای هر انسان می تواند به تعداد انسانهای دیگر باشد .
جدائی برای عشق مرگ است در حالی که دوست داشتن می تواند برای مصلحت دیگری
جدائی را تصمیم بگیرد .
عشق روحانی است ولی دوست داشتن جسمانی جسم میمیرد ولی روح جاودانه است .
کسی نمی تواند عشق را کنترل کند چرا که در عشق عقلی نیست .
عشق را معنی کردن گناه است چرا که در لغات ناچیز زبان نمی گنجد .
معنی کردن آن برابر با محدود کردن آن است ولی دوست داشتن محتاج معنی کردن آن است .
دوست داشتن با دل انسان است ولی عشق با جان …. عشق غرور را از انسان می زداید
ولی دوست داشتن با غرور رشد می کند .
عشق از نظر خدا پاک است و دوست داشتن از نظر انسان … خدا عشق است و انسان
دوست داشتن … بدرستی که خدا برتر از انسان است