قهوه ز لب تلخ تو خوردن دارد

آن لحن صدای تو شنیدن دارد

عطر تن تو نقل و نباتم داده

اندام بلورین تو دیدن دارد

یک عشوه ی تو مرا به رقص آورده

نقاشی زلف تو کشیدن دارد

چشمان تو سقف آسمان می گیرد

آن طرز نگاه تو سرودن دارد

خندیدن تو برای من می ارزد

چون گودی لپهای تو بردن دارد

شاعر: وحید شیردستیان

اینجا هم فراموشی مرا پیدا کرده

صبح که شروع به غارغار کرد یکی از فنرهای تختم شکست

و صدایی میامد که مرا اعدام نکنید

من بیگناهم و پس از ساعتی ان صدا هم خاموش شد .

شمار سالها و یا ماههای را که اینجا هستم

از دستم خارج شده و موهای سفید شقیقه ام خیلی زیاد

!دیگر عادت کردم به غارغار این کلاغ با صدای او هر روز مصیبتی .

یک روز چکه کردن شیر توالت ، یک روز غیژ غیژ در این اتاق …

یک روز کج شدن قاشق …

و روزها می گذرد و هنوز آسمان ابری است

و سالها می شود که رنگ آفتاب را ندیده ام

راستی آقای فراموشی هم به اینجا نقل مکان کرده .

روی تک درختی روبروی این اتاق خیلی کوچک…

ادامه دارد غار غار شومش